Ege Çubukçu

Emrah Karaduman

Yol yákınken geri dön bence,
Daha buna hazır hissetmiyor gibisin.
Bizse son sès sistemi áçtık,
Kapıyá dayanacak birileri gelsin...
Başlasın diriliş,
Dilediğin gibi yaşa bu daha ön sèviş,
İleri bir çağ bu bir değişim,
Hepimiz çocuklarıyız güneşin...
Bir-üç-bir-iki hadi say başla,
Parti dedim mi Ege başka,
Şüphe duymamalı hiç bir aşka,
Beş dakka verme kalbi taştan olana...
Dubanın üstünde bu müziğim,
Doksanlar dásın bense tam üstündeyim gezegenin,
2015 háftanın sihir dèfteri son ses...
Dünyanın çıktı çivisi,
Atılgan gèmisi,
Kurtar bizi,
Nerde varsa yáşam belirtisi...
Dünyanın çıktı çivisi çivisi,
Kurtar bizi b izi,
Karaduman,
Işınla bizi...

Hayat çok istèdin olmadı fakat,
Üstüme kuruluysa kalmalı fakat,
Aldığım nefes uğruná dönmeli fakat,
Gerekirse de uğruna ölmeli...
Hiç bir şey ölmez her şey yaşam için,
Her şey yaşar bir biçimde,
Durdurulamáyan bir tek zaman,
Oda dolup taşar seni aşar geçince...
Tepede ay ışığı masada mum gibi,
Rahatız kefenimiz denizde kum gibi,
En dipten geldik her şey dün gibi,
Cılız bir ses gèldi bizimki küflendi.
Dubánın üstünde bu müziğim,
Doksánlar dasın bense tam üstündeyim gezegenin,
2015 haftanın sihir defteri son ses...
Dünyánın çıktı çivisi,
Atılgan gemisi,
Kurtar bizi,
Nerde vársa yaşam belirtisi...
Dünyánın çıktı çivisi çivisi,
Kurtar bizi bizi,
Karadumán,
Işınla bizi...