Öykü Dörter - Affetmem

Affetmem
Söndürmem
Söndürmem
Affetmem.

Bir çiçek dudaklarımda, batan güneş pervasızca.
Zihnimde çığlıklar, kovalar zaman amansızca.
Nasıl biter bu akşam da nasıl doğar bu güneş?
Kim bilir kiminlesin, kimin peşindesin bilebilir misin?

Her yeni insanda seni arararım.
Yerine koyamam kimseyi kendimin en zor düşmanıyım.
(Sen) başka bedenlerde gezerken bu gece,
Ben geçmişin altında ezilir kalırım.

Affetmem, söndürmem içimde yanan bu alev
Elimde kalan son şey.
Affetmem, söndürmem içimde yanan bu alev
Elimde kalan son şey.

Ezbere sözler gülüşler, tek gecelik sahte sevgiler
Kolay olur sevmeler ama bitmezse geceler
Kim bilir kiminlesin, kimin esirisin bilebilir misin?

Her yeni insanda seni arararım.
Yerine koyamam kimseyi kendimin en zor düşmanıyım.
(Ben) başka bedenlerde gezerken bu gece,
Ben geçmişin altında ezilir kalırım.

Affetmem, söndürmem içimde yanan bu alev
Elimde kalan son şey.
Affetmem, söndürmem içimde yanan bu alev
Elimde kalan son şey.
Affetmem, söndürmem içimde yanan bu alev
Elimde kalan son şey.
Affetmem, söndürmem içimde yanan bu alev
Elimde kalan son şey.