Bu yol motorlu taşıtlar için karanlık tünel
Sanki ateş ve barut gibiyim, aydınlık güzel
Neden böyle şeyler on senede bir içimden geçer?
Dert etme sen hiçbi’ şeyi bir içinden geçer

Her gün uyanıp atarım bulutlara jetonu
Sevdiğime bakmak bile şükretmenin bi’ yolu
Ağlatacak şeyler yazdım sonra dedim “Sil onu”
Çünkü adim on bir, çünkü çoktan yendim egomu

Unuttum geçmişimi, yirmi senemi aldı
İçimdeki çocuk öldü fotoğraflar kaldı
Bazen düşünmekten korkmadığım oldu
Kafam yanmasaydı benim yolum nasıl aydınlanırdı

Sanmıştım kalbime çelik yelek giydim
Ama sen attın el bombası, nasil bilebilirdim?
Kandırmayı iyi bilip tercih etmedim
Çünkü gerçek olmasaydı ruhum nasıl gülebilirdim?

Onlar anlamaz
Onlar anlamaz
Onlar anlamaz
Onlar anlamaz
Onlar anlamaz
Onlar anlamaz

Onlar anlamaz, aklıma bahaneler gelir
Onlar anlamaz ruhumu esir almış gibi
Onlar anlamaz, birazcık huzur dolsa içim
Onlar anlamaz, içtim hep gülümsemek için

Onlar anlamaz, beşikte kafam daha güzeldi
Onlar anlamaz eşikte yatıp kalmak nedir
Onlar anlamaz bu sokak nasıl bi’ sahnedir
Onlar anlamaz, gözünden okunur kahpelik

Onlar anlamaz, deftere damlayan kan keder
Onlar anlamaz, iyi niyet kardeşi terk eder
Onlar anlamaz, ayranı üç çeyreğe denk getirmek gibi
Azaldıkça sinir stres basar beni

Onlar anlamaz, söndükçe küller yandı kafa
Onlar anlamaz yetti mi otuz beşlik baba?
Onlar anlamaz, uyandık boktan akşamlara
Evimi topladım belki bulurum diye bi’ zula

Onlar anlamaz
İçtiğimiz şeyleri bırakacak cesareti sadece içince buluyorsak
Onlar anlamaz
Onlar anlamaz
Ateş ve barut gibiyim, aydınlık güzel, aydınlık sözel
Onlar anlamaz

Deftere damlayan kan keder
İyi niyet kardeşi terk eder
Deftere damlayan kan keder
Ruhumu esir almış
İçimdeki çocuk öldü fotoğraflar kaldı