Olmadı
Sensiz çilem dolmadı
Yandı yürek durulmadı
Senin yokluğun bir kor gibi inan
Düştü de gönül deli sevdamıza bir an
Küllenip soğumadı
Küllenip soğumadı

Yokluğun bir kor gibi inan
Düştü de gönül deli sevdamıza bir an
Yaktı yıktı dağıttı da inan
Küllenip soğumadı
Hoşça kal dört duvar yalnızlığım
Kanlı kartal yuvası gibi
Bedenimi saran yatağımda
Ölümün soğuk yüzü
Ve sen ölürcesine sevdiğim
Bitti rüyam, hoşça kal

Hoşça kal dört duvar sensizliğim
Hüznümdeki gül kokusu
Kırık aynamdaki yüz
Sırtımdaki yamalı hırkam
Ah sen yalnızlığıma söndürdüğüm son sigaram
Saksıdaki karanfil, yaban yoncam
Gidiyorum hoşça kal

İçimde bir kır çiçeği
Soldu da bak uyanmadı
Boynu bükük bir garibim
İsmim nedir duyulmadı
Azrail kapımın önünden bir an olsun ayrılmadı
Çaldı şu ömrümü hiç yorulmadı

Sonra gittik sarıldık senin ardından
Bir yarım yüzle
Yokluğundaki hüznün bile yarısını götürmüşsün giderken
Daha çok üzülmeyim diye