Dilkeş Kardar • Ölü Bu Gönlüm

Hayat benden uzaklaşan sahte yarin dürüst tavrı gibisin
Hiç birşeyine aklım ermiyo Nedense belli
Benle bütünü oynamak isterken gördüm şeytanı
Allahım sen görürsün bana bırak şu aklımı
İyi de değilim son günlerim epey sıkıntılı
Beni bilirsin ben kendimden bile korkarım yeri gelir ve iyi niyet çok zor değil
Normal olmak kolayken sen neden hala şerefsizlik peşindesin cevap ver
Gönül bahçesinde solan gülün gönlü yaramdır
Hayat benle beraberse yarın dünle savaştır!
Bugün zaten ayaktaysam savaş benden taraftır
Sen gittiğin günden beri ben kendimle savaştım
Bazen saçmalıklarla dolar bu ömrüm
Zaman en büyük ilaçtı hani yalan gördüm
Kendim yaşadım herşeyiyle zamanla yarıştım
Bıraktım gördüm zaman insandan uzaklaşan bir yalandı
Birini sevdim çocukluğuma bile karışır oldu
Geriye baktım epey yanlışım var kader dedim sustum
Şimdi kederliyim fakat kader değil beni anlamak kolay değil hisler ister ellerim
Artık ağlamıyorum seni deryalarıma kömdüm
Batan geminin kaptanıydım gözlerinde söndüm
Şimdi anlatsanda bana fayda etmez gördün
Göz görürde katlanırmı bilmem ölü bu gönlüm

Soğuk bi çerçeve içinde bedenin ölü bi resmi
Soğuktu her günüm ben yaz ayında titreyendim
Ellerimde kardan adam yaparken çok küçüktüm
Şimdi anladım ben karda oynarken üşütmüşüm
Dört duvarda soğuklarını iliklerime çarptırırken
Yok olmak arifesinde başladım hikayeme
Anlatırdım hep yatarken ağladığın gecelere
Son bi nefesin öyle güzel hatrı varki yüreğime
Sorma gitsin e sorma işte zorlayamam
Kim anlatmış ağladığını gülerken hüzünlere
Hafızamda hala saklı ben gülerken çocuktum
Babam dedi ki oğlum büyüdün ben gülmeyi unuttum
Her şey böyle kalsa iyide her gün ekmek kavgası
Birde abim koşturunca anladım ki yanmışız
Tutunacak bi dalda yoktu tam bulmuşken kırdılar
Neylesin bu ilkan artık kalbi kefene koydular