İmpala - aşkım

****
Çocuk gibi kalbin, kırılmasın hiç
Rüzgârlara değip saçın savrulmasın hiç
Seni üzen ne varsa sağ olmasın hiç
Buna ben de dahil
****
Yeşile çalan gözlerinde bir tutam kıvılcım
Büyük bi' zevkle yandım, o gün İstanbul'a alıştım
Bi' kere değmen yetti, hiç korkmadan karıştım sana
Ezberledim gözlerini, dersime çalıştım
****
Demiştin ki bi' gece, "Bana bu yüzdüğüm deniz derin"
"Ve korkuyorum boğulmaktan, acıtıyorken izleri"
Demiştim ki "Korkma, güven, yalan değil hislerim"
Sabırlıyım, merak etme, gelene kadar beklerim seni
****
Yıllar boyu uzaklardan izledim de
Artık keyiflidir yüzmek hissedip iliklerinde
Gidersem bi' gün, kan kalmasın bileklerimde
Yüzüne vuran tebessüm var en güzel dileklerimde
****
Fırtınalı bir akşamda sığındığım liman
Varsın olmasın param
Sen varsan her şeyim tamam
Konuşmadım hiçbi' zaman kitabın ortasından
Hiç korkmadım senle sonumun ölüm olmasından
****
Gelemem, kendime gelemem
Seni bulamazdım olmasa bi' neden
Peki neredensin, aşkım? Nereden'?
Ait olamazsın dünyaya, neredensin?
****
Nelere göğüs gerdi, neleri kabullendi kalbin?
Neler gördü gözlerin ve neler duydun, kimbilir?
Bi' kere gülmen acıya göğüs gerdirir
Bu gökyüzünün altı değil, yerim yurdum sendedir
****
Kahırdan duvarlar, memlekette hep savaş var
Nereye gidiyorsun? Koşma artık, dur, yavaşla
Yokluğunda yirmi sene karanlıkla hep dalaştım
Düşündükçe her şeyi içim dolar hep telaşla
****
Öyle laflar işittim ki, katrandan siyah
Biz hariç herkes sanki aklından ziyan
Umarım anlatıcağın çok şey vardır hâlâ bana
Kusursuz bi' şarkısın sen, mırıldanır dağlar bana
****
Aynı safta sırt sırta savaşırken senle ben
Elimizde güller ama etrafımız yılandır
En afilli dostlar bile bi' gün seni terk eder
Ömür dediğin nedir ki? O senle geçen zamandır
****
Gelemem, kendime gelemem
Seni bulamazdım olmasa bi' neden
Peki, neredensin aşkım? Nereden?
Ait olamazsın dünyaya, neredensin?