Bak, doğan ölür; ondan eser olarak söz kalır; sözünü iyi söyle, ölümsüz olursun.

İnsan iki şey ile kendisini ihtiyarlamaktan kurtarır:biri iyi iş, diğeri iyi söz.

Akıl süsü dil, dil süsü sözdür; insanın süsü yüz, yüzün süsü gözdür.

İnsan sözünü dili ile söyler; sözü iyi olursa yüzü parlar.




Ay doğarken önce çok küçük doğar; sonra gün geçtikçe büyür ve yükselir.

Ay büyüyüp tamamlanarak en yüksek noktaya çıkınca tekrar eksilmeye başlar ve güzelliği gider.

Onun parlaklığı azalır ve sonunda kaybolur; sonra tekrar küçük olarak doğar ve yine büyür.

Benim de tabiatım bunun gibidir; bazen var, bazen de yok olurum.


Toguğlı ölür kör kalır belgü söz sözüŋ edgü sözle özüŋ ölgüsüz

İki neŋ bile er karımaz özi bir edgü kılınçı bir edgü sözi

Ukuş körki til ol bu til körki söz kişi körki yüz ol bu yüz körki köz

Tili birle yalŋuk sözi sözlenür sözi yakşı bolsa yüzi suvlanur



Bu ay toğsa aşnu idi az toğar küniŋe bedüyür yokaru ağar

Tükel bolsa kör ay bu ağsa ediz yana irlü türçir kiter körk meŋiz

Yaruklukı eksür yana yok bolur toğar kéçe azın yana ok tolur

Meniŋ bu özüm me bu yaŋlıg turur ara bar bolur ma ara yok bolur