Taladro - 17 AY

Hala bak bak benim aynı
Gözlerden ıraktayım aynı
Çıkmadım evden 17 aydır
Ben benim ama sen kimin ağzındasın ?

Hep beni yordun
Beni benden çok biliyorsun
Sabrımı kasten deniyorsun
Ben benim ama sen kimin ardındasın ?

Bu çok çetin oldu
Boşverdim hep geri doldum
Gidenlerin hep yeri doldu
Ben benim ama sen kimin aklındasın ?

Kaybeden oldum
Haklısın ama ayıp eden oydu
Yaşıyorum hayatı heybeden artık
Ve dünya kocaman boşluk

Bir cümle ne kadar çoksa
Ayrılık o kadar ani gelirmiş
Bu kör kurşunla
Sevdiğim hayatın kalbi delinmiş
Sana çok geldim
Peki kendime senden nasıl gelecem
Yol güzel ama sen bozuksun artık
Üzgünüm boş yere zahmet edilmiş

Biri gençliğimi yemiş
Açgözlülük mü ne denirse
Dert kalanın hayat gideninse
Gül tutanın diken ah çekeninmiş
Ayrılık
Bu kelime zor sana hep yenilirsen
Bi’gün anlarsın reddedilirsen
Seninki kötü ona kalp denilirse

Yağmalamış biri aşkı ve kaçmış
Faili meçhul de ben bilirim
Sen gibi değil de kan gibiyim bugün
Geçmiyor hiç bir an sinirim
Milim milim ölüyor gibi zihnim
Yok oluyor bir gecede kimliğim
Unuttum kimlere kinliyim
Olsun, bırakta kafamı bi’ dinliyim


Çırpınıyorum suratımı döküp
Aylardan soğuk bir Kasım
Attım çöpe ördüğün atkıyı söküp
Dokunsan ağlarım öyle hassasım
Yok bunun kıstası
Anladım benim gibi hastasın
Üfle, ömrünün en özel pastası
Hediyem sana ayrılık hırkası