Ahmet Can Dündar - Keşke Tanımasaydım

Birini unutmak istemek
Bir hayalden uyanmayı istemek gibidir bazen
Bilinç altının ıssız köşelerinde silmek istediğin o suret
Gece olduğunda bir sis perdesiyle geri döner
Rüyalarında karşılaşırsın onunla; Konuşur, gülümser, hatta bazen kavga bile edersin
"Bitti" dersin, ama bilinçaltın kabul etmez
Sevdiğin bir melodi'yi tekrar tekrar duymak gibi, onun varlığına tekrarlatır sana
Bir yanın, bu görüntüyü sahiplenmek ister
Diğer yanın ise sönmesini
İşte bu çelişki, insanı unutmakla
Hatırlamak arasındaki o ince çizgiyi yürüdüğü andır
Hayal olduğunu düşünmekse
Gerçeği inkâr etmekten başka hiçbir şey değildir
Belki de sadece kendine Yalan söylemenin bir yoludur (Belki de)
Bu sadece zihnin oyunları
Onu unutmak istemek, insanı kendini kandırmaya çalışmasıdır aslında
Belki de bu yüzden, rüyalarında gördüğün o suret
Bir hayal olmaktan, öteye geçemez
(Şehkar bass'ı kıs)
Çık çık saklasaydın, bana öyle bakmasaydın
Keşke tanımasaydım, tanıdığım gibi kalsaydın nolurdu?
Koş, kaçtın işte. Bitti gitti yalan gülüşle
Son bulur aşk, yine yansın her şey yak!
Çık çık saklasaydın, bana öyle bakmasaydın
Keşke tanımasaydım, tanıdığım gibi kalsaydın nolurdu?
Koş, kaçtın işte. Bitti gitti yalan gülüşle
Son bulur aşk, yine yansın her şey yak!
İki kadeh şarap olsak
Birbirimize bakıp da sarhoş olsak
Artık değilim sana tutsak
Ya da kopamam belki de asla
Gelmem asla
Artık resmini duvarlarıma asmam
Karıştı rüyalar, boynumda günahlar
Sırtımda hançerle kazılı bütün yalanlar
Sırtıma hançeri bin kez vur
Yeter ki şu yüzüme bir kez gül
Yazar mı yine bana bir mektup?
Yeterdi bi kez onu hissetsem
Hayır hissetmem
Kendimi tanımıyorum bazen
Eğer bi gün geri dönersen
Bi daha beyaz sayfaları pisletmem
Artık kalbimden
Çık çık saklasaydın, bana öyle bakmasaydın
Keşke tanımasaydım, tanıdığım gibi kalsaydın nolurdu?
Koş, kaçtın işte. Bitti gitti yalan gülüşle
Son bulur aşk, yine yansın her şey yak!
Çık çık saklasaydın, bana öyle bakmasaydın
Keşke tanımasaydım, tanıdığım gibi kalsaydın nolurdu?
Koş, kaçtın işte. Bitti gitti yalan gülüşle
Son bulur aşk, yine yansın her şey yak!
Neden inandım kaldım bu çukurda hep
Tüm içimdekileri dökene dek
Var mıydı sence başka seçeneğim
Bi gün öleceğim seni düşünerek
Üzülme hiç gülümse
Tek kadınmış gibi bak gözlerime
Süzül meleğim gökyüzünde hep
Ölene dek seni seveceğim