Okaber • Qanqa

Bu qədər dözmüsən daha dözmə
Nə sənə gələ bilirəm nə də ki özümə
Sanki şeytanam halımıza gülürəm
Mən yuxularda tez-tez ölürəm
Neçə tanışı elə bildim qardaşdı
Neçə xanımın hesabını verib sağollaşdım
Neçə qəlbi yaralayıb deşmişəm
Mən yoxluqlara öyrəşmişəm
Ama sən olsaydın
Yəqin qalmazdım mən outside
Hədəfləri lazımdı zamanında vurasan
Qəlbidə gərək vaxtında qırasan
Gecədəndə yazaram, yazaram səhərdəndə
Gözlərindən küsərəm gedərəm şəhərdəndə
Gəl otur qəhərlənmə yenə sərxoşam
Ama sən zəhərlənmə

Bir gün ele bu ipdən boğazım asılar
Ölsəm qurdlar gələr yasıma
Aləmə it, mənə çaqqal gəlib hürər
Anlamır mən bügün Araz, sabah dəli Kürəm
Hər sətrim qadağan taboodu
Bizi məhv edən sevgi və cadudu
Və budu, yoxdu artıq hündürə qaldırın
Karabinin tabutunu
Ma ma ma mafck həyatdı bu
Ömrün təzəsini ver, boyatdı bu
Bu qədər yükün altına girməzdim
Əgər yatacaqdısa hər oyatdığım
Bro
Hərşeyi at deyirlər
Mənə Okaberdən çox ustad deyirlər
Qanqa xatirələri bu sadəcə həyatdı
Gözlərini yum, sakitcə yat deyirlər