Miro - İnsan Deyil

Bu səfərlik əfv etmişəm qəlbimdə mən
İki olmaz, aşiq qəlbim sərsəm deyil
Qalan ömrün yalnızlığının dərdində mən
O soruşmaz, dostlar, onsuz ölsəm, deyin

Bu firavan dünya sənsiz zindan mənə
Susur eşqim, qəlbim: “Nə olar, qalsın”,-deyir
Deməsinlər heç bir kəlmə ondan mənə
O soruşmaz, onsuz alışıb-yansam, deyin

[Nəqərat]
Göz yaşları sənsiz qəlbin imdadıdır
O, buluddan sonsuz yağan leysan deyil
Bu, günahsız yalnızların fəryadıdır
Bunu unudan vicdansızdır, insan deyil

Mən ömürdən verdim kəsib bir pay sənə
Alıb hamısını getdin, ömrüm ehsan deyil
Elə getmək üçün lazımmış bir hay sənə
Qalaram tək, yalnız qalmaq nöqsan deyil

Göz yaşları sənsiz qəlbin imdadıdır
O, buluddan sonsuz yağan leysan deyil
Bu, günahsız yalnızların fəryadıdır
Bunu unudan vicdansızdır, insan deyil

[Bənd 2]
Yıxılmışam sənsizliyin ardında mən
Bu qaranlıq sən getdiyin yoldan deyil
Yenə yalnız ulduzların altında mən
Üşüyərkən sevgin qalın yorğan deyil

Bu məhəbbət öldürdükcə ruhən məni
Bu qiyamət qəlbimdəndir, tufan deyil
Unudarkən bir gün qəfil qəlbən səni
Biləcəksən, qəlbim sonsuz zindan deyil

[Nəqərat]
Göz yaşları sənsiz qəlbin imdadıdır
O, buluddan sonsuz yağan leysan deyil
Bu, günahsız yalnızların fəryadıdır
Bunu unudan vicdansızdır, insan deyil

Mən ömürdən verdim kəsib bir pay sənə
Alıb hamısını getdin, ömrüm ehsan deyil
Elə getmək üçün lazımmış bir hay sənə
Qalaram tək, yalnız qalmaq nöqsan deyil

Göz yaşları sənsiz qəlbin imdadıdır
O, buluddan sonsuz yağan leysan deyil
Bu, günahsız yalnızların fəryadıdır
Bunu unudan vicdansızdır, insan deyil
Mən ömürdən verdim kəsib bir pay sənə
Alıb hamısını getdin, ömrüm ehsan deyil
Elə getmək üçün lazımmış bir hay sənə
Qalaram tək, yalnız qalmaq nöqsan deyil