Şəms İmanzadə — Bəsəm Elə

Sanki sevgi döyür qapımı
Açmıram mən, açmıram mən
Biri gedir, biri tapılır
Tapmıram mən, axtarmıram mən

Özümə dəyər verən kəs
Sözümə dəyər verərdi
Dözürəm deyən, bil, hər kəs elə
Dözə bilməyənlərdir
Üzürəm gəmimdə yelkənlərim
Dərddən, bir də qəmdəndir
“Gözümə”, dedin, “düşüb toz”, amma
O da qəmdən nəmləndi

[Keçid]
Hər axşamüstü mənlə
Eyni göyə baxma, eyni göyə baxma
İnadın üstün yenə, qalsın onu buraxma
Unudulursan, axmaq

[Nəqərat]
Bəsəm elə, öz-özümə bəsəm elə
Əməl elədim, öz sözünə əməl elə
Bəsəm elə, öz-özümə bəsəm elə
Əməl elədim, öz sözünə əməl elə

[Bənd 2]
Vaxt var idi, amma yar yox idi
Ya da ürəyində mənə yer yox idi
Tənhalığın olmuşam mən şahidi
Həyatım anladım mənə aiddir, ona görə

[Nəqərat]
Bəsəm elə, öz-özümə bəsəm elə
Əməl elədim, öz sözünə əməl elə
Bəsəm elə, öz-özümə bəsəm elə
Əməl elədim, öz sözünə əməl elə

Bəsəm elə, öz-özümə bəsəm elə
Əməl elədim, öz sözünə əməl elə
Bəsəm elə, öz-özümə bəsəm elə
Əməl elədim, öz sözünə əməl elə