İlqar Muradov • Bakı

Nəğmə kimi oxuyaram, Bakım
Səni ömrüm boyu
Bir gül kim oxşayaram, Bakım
Səni ömrüm boyu
Dağ üstünə qonan Bakım
Mənim duman şəhərimsən
Dəniz öpər ayağını
Bakım, sultan şəhərimsən
Gilavartək ilıq məhrəm
Şanı kimi şirin Bakım
Xəzri kimi dəliqanlı
Xəzər kimi dərin Bakım

Sən dənizdən doğan Günəş
Sən dəryadan çıxan Aysan
Məhəbbətdən yapılmısan
Özün boyda xan saraysan

Köhnəlməyən nağılımsan
Köhnə tanış, köhnə şəhər
Dinləyərəm sirdaş kimi
Hər küçəni axşam, səhər
Mehmanına qucaq açan
Bakım, həyan şəhərimsən
Sevənləri qovuşduran
Bakım, liman şəhərimsən

Səni sevən səndən doymaz
Sən bu yurdun ürəyisən
Sən gözəllər şəhərisən
Şəhərlərin gözəlisən
Hər gün mənə bir ay gələr
Səndən ayrı olsam, Bakım
Sənsən mənim könlümdəki
Ən əbədi bayram, Bakım
Safım mənim, pakım mənim
Arzu qədər əzəl Bakım
Taleyimin şəhərisən
Bakı qədər gözəl Bakım

Sən dənizdən doğan Günəş
Sən dəryadan çıxan Aysan
Məhəbbətdən yapılmısan
Özün boyda xan saraysan

Sən ümidlər şəhərisən
Arzu qədər əzəl Bakım
Taleyimin şəhərisən
Bakı qədər gözəl Bakım
Sən ümidlər şəhərisən
Safım, pakım, Bakım mənim
Təkim mənim, Bakım mənim
Məhəbbətim, Bakım mənim
Mehribanım, Bakım mənim
Məhəbbətim
Bakım mənim