Murad Zeynalov - Alışqan

Bu eşqin de yaralarının bir əlacı varmı?
Mən öyrəşdim, dözür adam, ağrı, acıları qalmır
O pəncərəmin Günəşi, Ayını
Aparıb özü ilə, itirib sayını
Nəfəsimi tutub, o yenə unudub
Mənim eşq payımı
Əzab ilə sağa-sola vura-vura qəlbimi
Soyulmuş quru yaraların hər biri
Qalıb, yadigardır səndən hər qarışı
Bu bədən yarı-para hüzuruna gəldimi?
Qırılmış bütün ümidimin hər biri
Qorxma, vur bir alışqan, mən yanım, alışım
De bədənim daşdan, ya dəmirdənmi canım?
Və dərdi çəkən bu cavan ürəyim içdən qocalır
Tutulan ürəyin yolunu açıram
Mən ona yenə ayaqyalın qaçıram
Bax alov oluram onun oduna
Alışıb yanıram
Əzab ilə sağa-sola vura-vura qəlbimi
Soyulmuş quru yaraların hər biri
Qalıb, yadigardır səndən hər qarışı
Bu bədən yarı-para hüzuruna gəldimi?
Qırılmış bütün ümidimin hər biri
Qorxma, vur bir alışqan, mən yanım, alışım

Written by: Məhəmməd Isgəndərov