Zülfuqar Məhərrəmov - Özün Bilərsən

Özün bilərsən, özün bilirsən,
Silərsən, ya unudarsan.
Ya da həsrətimi çəkərsən,
Özün bilərsən, özün bilirsən.
Bizdə alınmırsa əgər,
Çıxıb gedərsən.

Özüm öz içimdə saxladım dərdimi,
Hər anda düzgün tuturam qəlbimi.
Səninlə çəkdirdiyim öz şəklimi,
Telefonunda saxlamayıb silərsən bu an —
Özün bilərsən.

Mənə danışma ahuzarla kədərdən,
Heyif edirəm sənə verilən dəyərdən.
Zaman keçər mən yaşadığım şəhərdən,
Lap istəsən köçüb gedərsən —
Özün bilərsən.

Sənə demişəm, getmisənsə — qayıtma,
Məni də özündən bu qədər soyutma.
Həyat da bir bumeranqdır, unutma,
Nə çəkmişəmsə, sən də çəkərsən —
Özün bilərsən.

Bu söhbəti burdaca bağlayarsan,
Hədiyyəmi də xatirə saxlayarsan.
Gözün dolar, bəlkə də ağlayarsan,
Bəlkə də şadlanıb gülərsən —
Özün bilərsən.