Tarixin əl izlərini
Acımız dərin bi dənizlərmi
Dənizlər də təmizləmir
Tarixin qoyduğu qan izlərni
Neçəsi itirib əzizlərini
Analar balasın əzizləmir
Silir yaş dolu gözlərini
Gizlədə bilmir hisslərini
Fevralın şaxtası amansızdı
Nə baş verir hamı qərarsızdi
Əli yalın əli silahsızdı
Qırılan hər insan günahsızdı
Unutmur keçmişi bu günü dünəni
Düşmənə nifrəti o günə dirənib
Başımızdan getmir qara buludlar
Bir insan bu dərdə dözə bilərmi
Mən yetim qalan uşaqların ailəsiyəm
Orda ölən insanların naləsiyəm
Soyuqdan əlləri donmuş
Sinəsinə sıxaraq boğmuş qadınların körpəsiyəm
Mən xəyalı yarımçıq qalan həyatların aynasıyam
Mən anaların laylasıyam
Mən kimsələr kimsəsiyəm
Ağ qarın üstünə düşmüş qan ləkəsin parıldadan
Ay işığının kölgəsiyəm
Bir gecə içində keçirik düşmənin təmasını
Üzürük boğazını kəsirik nəfəsini
Buraxıb xarı bülbülü azadlığa
Açırıq azadlıq qəfəsinin qapısını
Qarabağ bizimsən artıq biz gəlirik
Başlayıb hücumun əsasını
Düzərək qələbə sırasını
Əlbə yaxa alır şuşa qalasını
Qovuruq erməni dığasını
Necə qovullar köpəyin balasını
Bürüyüb qarabağ səmasını
Alıb otuz ilin qisasını
Öz anamız kimi bilirik göz yaşın silirik
Qarşında baş əyib hər şəhid anasının
Gör keçmisən sən nələrdən
Nə bəladan nə kədərdən
Bir yanı qarabağdandı
Bir yanı mavi xəzərdən
Uzanan vətənim mənim
Gör keçmisən sən nələrdən
Nə bəladan nə kədərdən
Bir yanı qarabağdandı
Bir yanı mavi xəzərdən
Uzanan vətənim mənim