Ramal İsrafilov - Sən yoxsan

Hər yağan yağışda bir xatirəni.
Bölüşür mənimlə güllər,çiçəklər
Dolaşıb hər yerdə,axtarır səni.
Səndən nigarandı,nigarandı əsən küləklər.
Yenə şimşək çaxıb,bir od qoparıb.
Yenə qarışıb küləy,yağışa.
Elə bil dilimin,sözü qurtarıb.
Az qalıb köksümdə ürək danışa.
Sən yoxsan həsrətdən yoruluram mən.
Belə tənha, yalnız qala bilmirəm.
Oğluma,nəvəmə sarılıram mən.
Yenə bir təsəlli ala bilmirəm
Yenə də dikilib qapıya gözüm.
Aparır dalıyca hər düşən kölgə.
Yenə gözləyirəm mənim,mənim əzizim.
Həmin bu qapıdan qayıda
qayıda bəlkə.
Niyə belə erkən çökdü qaranlıq?
Bulud pərdə çəkdi doğan günəşə.
Qayıt əllərindən tutum bir anlıq.
Dəyişsin həyatım,gülüm həmişə.
Sən yoxsan həsrətdən yoruluram mən.
Belə tənha,yalnız qala bilmirəm.
Oğluma,nəvəmə sarılıram mən.
Yenə bir təsəlli ala bilmirəm.