Üstesinden gelmek değil asıl amaç tohum ekmek
Ben de bilirim yaşamak için yeter bir sokum ekmek
Asıl erdem kazançta değil, karnın açken tokum demek
Dostum kelek yaptı, dedim ki sana temiz soluk gerek (evet)

Kopuk yelekte düğme, Def karizman öldü bak
Ben doğarken çıplaktım lan, ne karizması, çöl bu kalp
Dört duvar bir de Allah şahidim, gittiğim yön tuzak
Anlatmak istediğim şu tüm ışıkların söndü, yak (yak)

Gözü yaş bu kalemin, tek bi yöne gider bu kelime
Bir nefesle gider ömür, acep bir daha döner mi eline?
Gir siperine (gir), şeytanın mermisi köz duman
En büyük şerefsiz değil midir ki bunu görüpte göz yuman?

Nasıl desin Def sana ölsün kendi derdiyle?
Söyle kaç gün yaşarsın ki sen göğsündeki mermiyle?
Ve kaç deprem daha ayakta tutar seni bu direkler?
Unutma, koparsa bir gün yaşar çiçekler (yeah)

(Ah) üstesinden gelmek değil asıl amaç tohum ekmek
Ben de bilirim zordur sisli havada doğru yolu seçmek
Asıl erdem kalmakta değil şeytan varken yokum demek
Dostum gerek ne ki zehir çekersin içine, dur yeter

Beyazla başlar her rüya, ne hazin kara biter
Bilmiyo'san söyleyim, çok yaşatmaz burnundaki kara biber
Ve bir gün sende para biter, çaresizlik kana iner
Sanma her yere düşen de pansumanla yara gider

Olmaz mı sana bir dert, Tuncay şu ay şahit bi bak
İpten aldık boynunu kardeşim, bu sayfa bitti, kalk
Batak bu zeminin altı gemisi battı, okyanus yutar
Elini ver bi, göreceksin kolunu çok çabuk tutar (yes)

Nasıl desin Def şimdi çile çek sürün
Bugün çok iyisin, yarın taklitine çekecek hüzün
Senin dert dinle iki gözün (söyle) niyetin ne gardaşlar?
Yaşam denen şu huysuz at gidemez ki bağlarsan