Bügün bir şeyler karaladım da
Beklemiyorum anlamanı
Bir yüktüm ve bende hakkın öylesine büyüktü ki
Değildim kahramanın
Bence de bir gülüşün dünde aklı kalmamalı

Zavallı bir sessizlik hiçliğin en dibinden
Bir fotoğrafın hatrına gözlerimi açmışım
Yazanda suç çünkü yazdıran yok ortada
Kır kalemi hakim ben hırsızıma yanmışım

Dayanmış kalbime tüm alacaklılarım
Haklılar da
Onlara ait aşkı satmışım.
Hem de geçmişime, hepsinin ahı bende
Bu vebal artık gözlerimden en derine

Yakarsa bizi yakar
Kanarsa izi kalır
Öylece cepte duran vesikalık
Ne vedalar yaşanmıştır umulmadık
Biz bir gidişin ardından kaç gece uyumadık?


Leyla, hala hatrı varsa gelmenin gel
Aşkı büyük olurmuş devlerin
Özledim ve değişmemişim hiç bir kula zerreni
Leyla, hala hatrı varsa sevmenin sev
Çünkü mümkünüm
Çünkü sarar durur hasretin şu mülkümü
Harla nakışladın mührünü
Çünkü mümkünüm ve yok sana bir müşkülü

Yazmaktan bıkmadım
Bıkınca yazdım,
İçime attığımı kış sayarım
Yüzünü görmek için her kararım
Gülden öte dudakların yaz sabahı

Sevmemekle sevilmemek aynı şey değil
Sevmemek bir güne sevilmemek ömre sığar
O bir gün seni bir ömür beni sınar
Konu bir dilek hakkının kabulüyse benim sıram

Varasın efkarıma tek deli ben olasım var
İç gönlümün çeşmesinden endamına yarasın
Ben sana koşsam bile yok beni sarasın da
Mahalleyi yakarım giden saçlarını tarasın

Büyüden göremedim mi görünce büyülendim mi?
İçimde savaştım da savaşım içimle mi?
İçimde kalmasın söyleyeyim düşüncemi
Aklına gelişlerim sadece düşünce mi?