کنا یاری غدّاری عشقِ نامے گار ادہ
عشقِ نامے گار ادہ
عشقِ نامے گار ادہ

عشقِ فقیرانی، پیر و مریدانیں
عشقِ ولیانی، خداء خليلانیں
عشقء پدا کہ مرچان دفترهء بوانی؟
حمل و ماہ گنجء آ کسی استھے بیزانی
عشقء آ نور واترباں مسرے چمانی
نبی عشقِ چوں کہ تو کوتا وہ پیلانی

کنا یاری غدّاری عشقِ نامے گار ادہ
کنا یاری غدّاری عشقِ نامے گار ادہ
عشقِ نامے گار ادہ
عشقِ نامے گار ادہ
کنا یاری غدّاری عشقِ نامے گار ادہ

مجاز مبی دوست گڑا دوستی چے فائدۂ؟
روچ گوازه دوست روا ہمی اشانی ارادۂ
من ہوں ترا ساتھ دتے ٹوک کمو زہادتۂ
مہر انگا دلا است نبدلہ من وعدۂ
بائے دے کے من کنہ گلگ چشو روچاں
فائدہ ای نے نی وا ادأ دیرہ بتی روکاں
شموشا من لیکیتاگے گپانا وتی
نی وا انچی مرودم نستے کے قاصد بروقہ

دوست گشی شنکو ایچھ مگو چپ بکا گپ مکا گار بائے غم بکا وار بائے
دل گشی شنکو وار بیکا چپ مبے غم مکا بار بیبائے دوستگو زار مبے
ہما منی مخالفہ ہما بت دوست
تئی ششی شکاراں بس نی منی چم بتک
دوست درتک دشمن، دشمن بت دوست
وتا مطمئین کو من وتا وتی دل پروشت

مرچاں تو مجازے، اے واہ واہ!
چمی نچارے، اے واہ واہ!
وت اتکے تو منی راء
نو وت منا چے بے زارے ہاں
ماں غریبیں، مئیں دلیں صاف
توء امیرے، ترا منی جدائی معاف
اللہ خوش بکاں ترا زندگیا
ماں بلے کپتگیں گندگیا

توء خلیج ے توء آباد
ماں لیاری آ منا برباد
توا وشے وابے وپسا تے
ماں بئے مریض ادا نفسیاتے
ای دنیا گشی ادا عشق ے دروگ
بلے دنیا نئی عشقہ گنوک
ای دنیا جولی چھاتی اے دنیا ترا عشق بباتی

دستہ بدے جانی، دستہ وتیگانی
دشمن بیاں سنگت بس وعدہ بہارانی
مردم وتارانی پرچہ مزانی
رنده مکنتو دلبر ماره شگانی

کنا زاری صد واری
اولی تامے پیارده
کنا زاری صد واری
اولی تامے پیارده
اولی تامے پیارده
اولی تامے پیارده
کنا یاری غدّاری عشقِ نامے گار ادہ

دوست درتک دشمن، دشمن بت دوست
عشقِ نامے گار اده
ہاے وتا مطمئین کو من وتا وتی دل پروشت
عشقِ نامے گار اده
عشقِ نامے گار اده
عشقِ نامے گار اده
عشقِ نامے گار اده
عشقِ نامے