Tacir Şahmalıoğlu — Yolun Düşsə Bu Dünyaya, Bir Də Gəl

Göy üzündən yerlər uzaq görünər
Yerdəkilər göyə doğru sürünər
Hər gün ruhum parça-parça bölünər
Yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl
Yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl
Ağrılarım, acılarım dinməyir
Sən gedəndən bir gün üzüm gülməyir
Bu dünyanı görən gözüm görməyir
Yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl
Bilirəm ki, getdiyin yol uzaqdır
Hər bayramım bir tələdir, tuzaqdır
Hər bayramım bir tələdir, tuzaqdır
Sən gedəndən ev-eşik də sazaqdır
Sən gedəndən ev-eşik də sazaqdır
Yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl
Ey, yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl
Gündüzlərim döndü gecə oldu, gəl
Cavanlığım yavaş-yavaş soldu, gəl
Səndən sonra dünya bomboş qaldı, gəl
Yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl
Yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl
Duman çöküb, yollarımı görmürəm
Nə müddətdir, danışmıram, gülmürəm
Getdiyin yer hər necədir, bilmirəm
Yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl
Səndən sonra dünya necə dar oldu
Dərdlərimə göz yaşlarım yar oldu
Dərdlərimə göz yaşlarım yar oldu
Bilsən, ömrüm necə ahu-zar oldu
Bilsən, ömrüm necə ahu-zar oldu
Yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl
Ey, yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl
Gəl, yolunu uca dağlar gözləyir
Gül-çiçəkli barlı-bağlar gözləyir
Vəsilənin gözü yollar gözləyir
Yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl
Yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl
Gəl, yolunu uca dağlar gözləyir
Gül-çiçəkli barlı-bağlar gözləyir
Vəsilənin gözü yollar gözləyir
Yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl
Yolun düşsə bu dünyaya, bir də gəl

Written by: Tacir Allahverdiyev, Tacir Şahmalıoğlu, Vesile Efqanqızı