Vay, canım, vay (vay, canım, vay)
(Vay, canım, vay)
Vay, vay, vay
Vay, canım, vay, vay, canım, vay
Bizi büyük şehirlerde harcadılar
Viran edip hiç ardına bakmadılar
Bize yardım eli uzatıyo' parkalılar
Parkalılar, parkalılar
Gece sokaklara yağmur olup damladılar
Yüreğimiz taş oldu, beynimiz buz
Ne olacak bizim hâlimiz? Vay, canım, vay
Vay, canım, vay, vay, canım, vay
Bizi bu dünyada harcadılar
Vay, canım, vay, vay, canım, vay
Bizi bu dünyada harcadılar
Suskun sanma bizi, durgunluğumuzdan bu
El derdine düştük, dostum, suskun tüm İstanbul
Lütfen bizi beklentiye sokma, boş yaptın, kim lan bu?
Üstatlarınızdan bıktım, siktir git bur'dan, puşt
Dalgalanır ruhum manen, parçalanıp durdum zaten
Arkadaşım, dostumdan beklentim yok, rahatım lan ben
Badireler bitmez, dostum, arasan tabii gelmez çaren
Dünya bize düşman, dostum (esasen)
Vay, canım, vay, vay, canım, vay
Bizi bu dünyada harcadılar
Vay, canım, vay, vay, canım, vay
Bizi bu dünyada harcadılar
Vay, canım, vay, vay, canım, vay
Bizi bu dünyada harcadılar
Vay, canım, vay, vay, canım, vay
Bizi bu dünyada harcadılar
Paşa paşa gel, konuş ben'le gadam
Şaka maka kaldırmam, katlamam
Hacamat eder gibi deriler gerilir
Kan akar, senin eşrafın salça sanar
Damarıma basıyo' bu dallamalar
Kaşın gözün üstünde kavga arar
Sabır sınırımı denеmeye kalkma
Kafana iner satır, sallamalar (kal)
Vay, canım, vay (vay, canım, vay)
Vay, canım, vay
Bizi büyük şеhirlerde harcadılar
Vay, canım, vay (vay, canım, vay)
Vay, canım, vay, vay, vay, vay
