Ömür keçir yavaş-yavaş, bala-bala, badə-badə,
Birdən baxarsan ki, səni salan yoxdur yada.
Ağlım olaydı o vaxt, edərdim istifadə,
Cavanlığım özgələrin yolunda getdi badə.
Başım dumanlıdır mənim, gələ bilmirəm qərara,
Çünki hələ də dərdimə tapılmayıb bir çarə.
Ürəyimi açmaq istədim bir qara gözlü yara,
Necə ifadə edim özümü sadəcə, sadə-sadə?
Ümidlərim, xəyallarım aparsın uzaqlara,
Axı bu necə hisslərdir, bənzəri yoxdur bunlara.
Ay məni itirib axtaran, o qədər sevmişdim səni,
Sənin düşdüyün olmuşam – azadə, sadə-sadə.
Qulluğundayam, ay ürəyim, istənilən saatda,
Hər zaman görmək istəyirəm səni toyda, büsatda.
Özümə güvəndim bir dəfə, uduzdum həyatda,
Bunlar hamısı tələb edir iradə – sadə-sadə.
