Ədalət Şükürov • Yanımdasan Sən

Ömürdən illərin keçir
Bir də dönüb görürsən ki
Bu həyat qəribədir çox
Sevənləri peşman edib
Bir-birindən ayrı salıb
Bu həyat qəribədir çox
Nələr oldu, nələr gördük
Dərd-qəmi bir yerdə böldük
Bizi ayırmadılar
Bunu bir sevənlər bilər
Nə yaxşı ki, yanımdasan sən
Gülüm, yanımdasan sən
Canım, yanımdasan sən
Quzum, yanımdasan sən
Gülüm, yanımdasan sən
Canım, yanımdasan sən
Quzum, yanımdasan sən
Şükür, yanımdasan sən
Yanımda olmayan zaman
Düşünürdüm səni hər an
Xəyalımda sən idin
Ayrılıq da üzür yaman
Axtarırdım səni hər an
Xəyallarımda sən idin
Bir yerdə görəndə səni
Sevinərdim uşaq kimi
Canımdan əziz tutardım
Sənə olan bu sevgimi
Nə yaxşı ki, yanımdasan sən
Gülüm, yanımdasan sən
Canım, yanımdasan sən
Quzum, yanımdasan sən
Gülüm, yanımdasan sən
Canım, yanımdasan sən
Quzum, yanımdasan sən
Şükür, yanımdasan sən

Kim nə dedi, nə danışdı
Aramızda od alışdı
Söndürən tapılmadı heç
Fələk üzü çox çalışdı
Gecə-gündüzə qarışdı
Dedilər, gecdir artıq, gec
Nələr danışdılar bizdən
Nələri qulaq eşitdi
Sıxılırdı ürək dərddən
Oldu artıq, çıxıb getdi
Nə yaxşı ki, yanımdasan sən
Gülüm, yanımdasan sən
Canım, yanımdasan sən
Quzum, yanımdasan sən
Gülüm, yanımdasan sən
Canım, yanımdasan sən
Quzum, yanımdasan sən
Şükür, yanımdasan sən
Gülüm, yanımdasan sən
Canım, yanımdasan sən
Quzum, yanımdasan sən
Şükür, yanımdasan sən