Namiq Məna - Var Gözelim

Qara bəxtim kimi tökülüb üzünə qara telin
Uçar eşqin evi özgə əlinə dəysə əlin
Uyma dünya malına qoy sənə gəlməsin şirin
Axırı torpaq olan nə dövlət nə var gözəl
Bilirəm çoxlarının səndə gözü var gözəlim
Heç kimə salma nəzər etmə məni xar gözəlim

Öyün təmiz adınla qürurlanma varın ilə
Bir zaman qarğa, quzğun oynuyar məzarın ilə
Tanın bu ölkəmizə qeyrət həya arın ilə
Səninlə fəxr eləsin el bütün diyar gözəlim
Bilirəm çoxlarının səndə gözü var gözəlim
Heç kimə salma nəzər etmə məni xar gözəlim

Biran olsun belə sənsiz xəyalı dolanmadım
Vüsala yetməy üçün hicranından usanmadım
Dedilər gözəllərdə vəfa olmur inanmadım
Hayıf etdim sənə hisslərimi etibar gözəlim.
Bilirəm çoxlarının səndə gözü var gözəlim
Heç kimə salma nəzər etmə məni xar gözəlim

Qur ailə ol ana layiqincə öz övladına
Ayırıb tamahını getmə nəfisinin badına
Sadiq ol mənliyinə daima təmiz adına
Özün öz qururunla eylə iftixar gözəlim
Bilirəm çoxlarının səndə gözü var gözəlim
Heç kimə salma nəzər etmə məni xar gözəlim

Yanıb öz ahım ilə odlara düşdüm necə gör
Ürəyi təklik əzabı ilə şişdim necə gör
O qara gözlərinin sehrinə düşdüm necə gör
Səni gördüm, səni sevdim bir ixtiyar gözəlim
Bilirəm çoxlarının səndə gözü var gözəlim
Heç kimə salma nəzər etmə məni xar gözəlim

Verilən günlər, aylar, illər ömür sərvətidi
Sevilib sevilməmək əzabların dəhşətidi
Gözəl hüsnün təki dünya evi müvəqqətidi
Bitər otlar yağar məzarın üstə qar gözəlim
Bilirəm çoxlarının səndə gözü var gözəlim
Heç kimə salma nəzər etmə məni xar gözəlim

Gəldi ömrün payızı solmuşam xəzəllər tək
Qonaram dodaqlara şeirlər qəzəllər tək
Vəfa etmir ömürdə vəfasız gözəllər tək
Namiqin bu sözlərin saxla yadigar gözəlim
Bilirəm çoxlarının səndə gözü var gözəlim
Heç kimə salma nəzər etmə məni xar gözəlim