Cavid Məmmədov - Ayrılığın Gunahı

Gəl deyəndə görmək üçün tələsərdim,
Sən hazırlaşa bilmədən gecikərdin.
Tələsən düşmüşdü daha eşqin oduna,
Gecikən yetməz ki yarının dadına.

İkimiz də itirmişik bu sevgidə,
Sən bir saf sevgini, mən inamımı.
Əmanət etmişdin mənə bu dərdidə
Böyütmüşəm, gəlsən apar — qoy adımı.

Sevgimə düşməsin yolun, dara düşsən — gələrəm.
Məndə nəyin var ki, sənin bir şəklindi — silərəm.
Desələr: "Yarın hardadır?" — "Tərk eylədi" demərəm.
Çıx ged, ayrılığın günahını mən özümdən bilərəm.

Uşaq kimi qırıb getdin hər şeyini,
Xatirələr dağılmışdı otağıma.
Mən hələ yığmamışam kədərin yerini,
Dərdlərim nə tez dayanmısız qapıma.

Qaytarmaq asan deyil o günləri,
Baxma, zaman bir sadə əqrəbdi .
Unutmaq da çox çətindir ötənləri
Keçən hər gün bir aşiqin illəridi.