impala - İhtiyar

****
Doğmak istemezdim bana bi' şans verselerdi
Yanımda duranlar ne istediğimi görselerdi
Failleri belli, çok hayalim örselendi
İnan, gözüm titremezdi yanı başımda ölselerdi
****
Ya, gözümün içine bakma öyle
Sanki nefret ele geçirdi beni ve dedi ki "Bırak her şeyi, şarkı söyle"
Ah, zoruma giden her şey
Ve sonumu getiren herkes için dedi ki "Toparlan ve şarkı söyle"
****
Zamanın namlusu şakaklarımda
Uyanmak seninle sonbahar sabahlarında
Mutlu anılarınsa resmi var sokaklarımda
Yaşadığım şu otuz yılın derdi var sakallarımda
****
Ah, palazlanır öfkem
Güneş doğdu çoktan ama Tanrı şahit, azalmadı gölgem
İçinde umut yoksa o eve bi' daha dönmem
Kolay bi' hayat sürmedim ki, kolay kolay ölmem
****
Ben otuzluk ihtiyarım
Ne ki ruhumun ihtiyacı?
Gülerim bazen ben
İyiyim zannederler
****
Yine senden çok uzağım
Ama yoktur durdurağım
Gidelim madem, gel
İyilik kaybederken
****
Kahrın yerini aldı şimdilerde bir umut
Gökyüzünden güldü bana suratı kirli bir bulut
Kötüye dair her ne varsa birdenbire unuttum
Gözüm gibi baktığım bütün gülleri kuruttum
****
Bütün külleri avuttum, sanki avucumun içinde
Birden görünür oldu ilham perisi farklı bir biçimde
Saat gece beşte, hem de sade renkli bir resimde
"Neden beni seçtin?" diye sordum bir telaş içimde
****
Baktı kanlı gözleriyle, bir hesabı varmış benle
Dedi ki bana "Bir karanlık her yanını sarmış"
Dedim "Ait olmadığım bir hayat adanmış"
Yıkasam çıkar mı sanki? Üstümdeki kanmış
****
Bizim çocuklar da beni yaşıyorum sanmış
İnsan soluk alıp vermeyi de yaşamak mı saymış?
Gözün kapalı fedakârlık en büyük hataymış
Sevip de sevilmemek en büyük yaraymış
****
Ben otuzluk ihtiyarım
Ne ki ruhumun ihtiyacı?
Gülerim bazen ben
İyiyim zannederler
****
Yine senden çok uzağım
Ama yoktur durdurağım
Gidelim madem, gel
İyilik kaybederken
[Outro]
Ben otuzluk ihtiyarım
Ne ki ruhumun ihtiyacı?
İyiyim zannederler
[Outro]
Yine senden çok uzağım
Ama yoktur durdurağım
Gidelim madem, gel
İyilik kaybederken