Elnarə Xəlilova • Bəlkə

Bəlkə bir saatdır, bəlkə daha çox
Yoxluğun yol cızır, mən də gedirəm
Qoxun var, izin var, amma özün yox
Çatmışam keçmişə və ləngiyirəm
Ürəyim içimdə əzilən kimi
Sinəmin qapısını döyür, açıram
Yadıma sən seçən yar düşən kimi
Səni də onunla qoyub qaçıram
İndi mən sən olum, sən də ki, mən ol
Görək kim kimin ürəyin daşıya bilər?
Qoy yer göy üzüylə yerin dəyişsin
Görək, kim harada yaşaya bilər?
Hərdən yadıma salanda səni, xatirələr məni bərk edir
Hər şey qüsursuz olanda belə, insan yorulur, tərk edir
Hərdən bu sevgi dərd olur bizə, doğma şəhərdə mühacirət
Fürsət saydığın hər şey əksimizə, bəlkə də bundadır faciə
Yad üzdə cizgini tapmağa nə var, ürəyim yüz yerə bölünsə
Bu, bir ucsuz adada qalmaq kimiydi
"İkimizi dondurur görürsən" desən
Hələ də bu səhvi anlamırsan, bir düzü dörd səhv bağlamırsa
Bil, bu oyunda qaydalar yoxdursa belə, sən düzgün oynamırsan
İndi mən sən olum, sən də ki, mən ol
Görək kim kimin ürəyin daşıya bilər?
Qoy yer göy üzüylə yerin dəyişsin
Görək kim harda yaşaya bilər?
İndi mən sən olum, sən də ki, mən ol
Görək kim kimin ürəyin daşıya bilər?
Qoy yer göy üzüylə yerin dəyişsin
Görək kim harada yaşaya bilər?

Written by: Ləman Məmmədova, İlkin Hüseynov