Rope - Mayıs 9

Dokuzuncu kez anlatıyorum seni
Dokuz sene mi geçmiş sahi?
Sana yazdığım her şey gerçek
Bunlar sevgimin en temiz hâli
Sensiz geçmiş bu yıllarıma
Yeni bir gün daha ekledi takvim
Bir bütün gibiydik uzaktan
Nasıl ayrılabilir deniz ve mavi?
"Seni bir kere daha anlatamam" dediğimin üstüne
Üç sene geçti
Sahiden merak ediyorum
Bu gerçek aşk mı? Ya da üstelemek mi?
Doğrularını bildiğim yanlışlar
Üstüme çok yükleniyorlar
Kalbim buna hâlâ dayanabiliyorsa
Eminim güçlenecektir
Sanırım seninle bir tam değiliz
Bizi yanıltan hisler miydi?
Birbirimize düşman gibiyiz
Ben böyle olsun ister miydim?
Hep kendimden kaçıyorum
Onlar sanıyorken gizlendiğimi
Sen dinlemiyorsan anlamı yok
Kaç milyon kere izlendiğimin
Ben derdimden yerle bir oldum
Sana kolay mı geldi unutmak?
Âşıklar gerçekleri gösteremezmiş
Eğer körse umutlar
Gökyüzünde bir yıldız kalmaz
İçindekini dökse bulutlar
Sen beni yaşıyorken hatırlamazsın
Ben seni ölsem unutmam
İnsanlar değişirler
Hiçbi' şey eskisi gibi kalamaz bazen
Sen sevgini kaybetmişsin
Ben olmayan şeyi çalamam zaten
Yolarımız çok önceden kopmuş
Bizi tekrar saramaz matem
Kendimden nefret ediyorum
Seni sevdiğim için, her şeye rağmen
Geçirebildiğimiz güzel bi' gün yok
Ben kendimi kandırmışım
Nasıl böyle aldanabildim
Bir yaz günü gibi sandım kışı
Aynı filmi tekrar izliyorken
Hep ileriye sardırmışım
Bu hikâyede tek gerçek sensin
Ben sadece yangınmışım
Sana söyleyecek şarkılarım yok
Sen toprağa yâr olmuşsun
Yıllardır seni anlattığım için
Her mayısta var olmuşsun
Bütün herkesi duyabiliyorsun
Ama bir tek bana sağır olmuşsun
Gidebilecek çok yerin var
Ama hiçbi' yerin yok, kaybolmuşsun
Soğuduğumu düşündüğün gün
Sana "Bilmiyorum" dedim, öyle gerekti
Belki de o zamanlar tek çarem
Sana gerçeği söylememekti
Sana bir kere daha şans vermeseydim
Uykularımı bölmeyecektin
Beni bir kere daha görmek istemiyordun
Artık görmeyeceksin
Şimdi kırılabilecek bir hayalim bile kalmadı
Gelsen n'olur?
Ben sana bir gençlik harcadım
Sen dünyaları versen n'olur?
Karanlıkla yüzleşiyorken
Ben aydınlığı çoktan unuttum
Dünyanın kuralı böyledir
Hiçbi' yanlışı yenemez doğru
Yüreğimden sevdiğim insan
Bana ne ev, ne de memleket oldu
Bugünlerde çok doluyum
Üstüme yeni bir dert ekleme, n'olur
Nefes nefese kalmıştım zaten
Yürüyoken hep sana doğru
Ben her zaman kalan taraftım
Sen sebepsizce terk eden oldun
Ceplerimde yokken sana geldim
Buna çektiğim acılar şahit
Sen yokken dermansızdır
Mutlu ve huzurlu sanılan şair
Tek dileğim seni silebilmek
Mutlu olduğumuz anılar dahil
Sen her zaman gülen Zühre'sin
Ben bu hikâyede acınan Tahir
Aklına gitmeyi koyan insanları
Hiçbi' zaman durduramazsın
Onlar başkasıyla çoktan mutlular
Ama bunu konduramazsın
Ben sadece gitmek istedim
Ama gidebilecek yol bulamazsan
Vazgeçmen gerekir hayallerinden
İmkânsızı olduramazsın