Eón - Gözlerindeki özgürlükteyim

Tepetaklak bir dörtlü çektim,
Ama hevesime kanlı bir ilgi duyardım.
Karmadan aldığım bir döngü ile
Uzaydan derin ilişki kurardım.
Çözümdü bazen sert hareketleri,
Tercih değil bu; mecburi kriterleri.
Ömrümü astım kirpiklere,
Mandallarda asılı kalırdı.
Yorgunum evet, ama dinleyebilirim.
Susamam belki, yine sen bilirsin.
Yol gezer gibi bir büyük alkol (çantaya, hoppaa!)
Eón’un cebinde bir büyük arpa...
Voltalandım, ağa bir bunaldım.
Elimin içinde yaralar hep kanardı ama
Dikenler içinde hep rahattım.
Ve de çevirilen oyunlara hep bir cevaptım.
Yönünü şaşırmış bir beşer oldum,
Amacına varamadan beter oldum.
Batakta kaldım.
Nordic style bu — ne o, bir şaşırdın?

Ses etme, dur! Sessizlik...
Kırıldı kolum, ama acımdı yolum.
Serbest stil bu... Uzun öyküm ve de sonumdu, üzgün.
Firara kalkıyor aklım,
Uzarım çünkü hakkım.
Unutkanlığıma tutsakken bile
Gözlerindeki özgürlükteyim.

Derbeder bu gece, dert eder ecele,
Hecelere ayırılan insanın şerefine.
Dün yazarım hicivle, önceki sözüne...
Saygılar bizden, öz kelâm gönüle.
Leş!
Tekfura sor bakayım, kaç leşi var acaba önceki sefere?
Ver bakayım oradan, son kalan bileti — uzarım âleme.
Son sürüm nefret, gülmezsem kadere.
Kolay olmaz ama biçâresi bulunur.
Uzayan sebepler uçuyor göklere,
Uçurtman kopar... Üzgünüm çocuk, ama böyledir hayat.
Underground’a özel anıları toplar,
Yâd eder arada, küfürleri dizerim.
Ya da terk ederim marifet gibi,
İnce bir çizgide tek dans ederim.
Mümkün mertebe dağıldık, inan...
Bir saydık, bir sövdük, üzüldük filan.
Öldük, dirildik, yanıldık — aman...
Son sözü söyledik. Keyiflen, ulan!

Ses etme, dur! Sessizlik...
Kırıldı kolum, ama acımdı yolum.
Serbest stil bu... Uzun öyküm ve de sonumdu, üzgün.
Firara kalkıyor aklım,
Uzarım çünkü hakkım.
Unutkanlığıma tutsakken bile
Gözlerindeki özgürlükteyim