Məxfirət Əlişanova - Sənsiz

Sən gedib məndən alandan məni qaldım sənsiz,
Gəlmədin gözləri yollarda qocaldım sənsiz.
Bir qərib şam işığı, bir həzin hicran otağı,
Sənlə birlikdə keçən günlərə daldım sənsiz.

Eşqi-bazarına getdim, belə sevda etdim,
Fərəhi, nəşhəni satdım, kədər aldım sənsiz.

Getmisən badeyi hicran içirəm, ey daş ürək,
Vəsli-peymanəsini daşlara çaldım sənsiz.
Taleyim qarə, günüm qarədi, bəxtim qarə,
Məni hər gün qara basdıqca qaraldım sənsiz.

Hicri döndərdi könül mülkünü qəm vadisinə,
Neçə qəmnən dolu karvan yola saldım sənsiz.
Ayrılıq bağçalarından sarı güllər dərdim,
Sarı güllər kimi həsrətdə qaraldım sənsiz.

Hicri döndərdi könül mülkünü qəm vadisinə,
Neçə qəmnən dolu karvan yola saldım sənsiz.
Ayrılıq bağçalarından sarı güllər dərdim,
Sarı güllər kimi həsrətdə qaraldım sənsiz.

İntizarında Vüqar çəkdi nələr bəxti qara,
Səni hər qəmli küləkdən xəbər aldım sənsiz