ŞEVVAL SAM - Kopsun Bir Fırtına

Dallarda kara yemiş
Anlamadum ne demiş
Ayrılmak istemiş da
Bana söyleyememiş
Sandali bağlamamiş
Ağlari toplamamiş
Çok ağlayi demişler da ne etmiş
Ne etmiş
Ne etmiş da
Ardına dönüp gitmiş
Hiç umursamamiş

Kopsun bir fırtına
Karadeniz'in dalgalari
Beni alsun da
Götürsün kimse bulamasın
Belki ağlar gözleri yosunum bana
Kopsun bir fırtına
Karadeniz'in dalgalari
Beni alsun da
Götürsün kimse bulamasın
Belki ağlar gözleri yosunum bana

Dediler bir el kızıymiş
Döndürmüş başuni
Anasuni, babasuni
Bacisuni takmayi
Yine yağmur yağayi
Dallarumı kırayi
Kara olmuş bulutlar da
Durmayi durmayi durmayi da
Benum gibi kederinden ağlayi (oy, oy)

Kopsun bir fırtına
Karadeniz'in dalgalari
Beni alsun da
Götürsün kimse bulamasın
Belki ağlar gözleri yosunum bana
Kopsun bir fırtına
Karadeniz'in dalgalari
Beni alsun da
Götürsün kimse bulamasın
Belki ağlar gözleri yosunum bana