Nigar Jamal • Qoy Getsin

Səhər tezdən açılanda pəncərə,
Gözümə görsənir gözəl bir mənzərə.
Nazlı yarım su verəndə güllərə
Ürəkdən sevinib söyləyirəm mən:
Ay maşallah, iri-iri gözləri!
Yandım, ay Allah, iri-iri gözləri!
Ay maşallah, iri-iri gözləri!
Yandım, ay Allah, iri-iri gözləri!

Darıxdım vətənimçün, Bakımçün, şəhərimçün!
Darıxdım vətənimçün, Bakımçün, şəhərimçün!
Oradakı dostlarımçün! Atamçün, anam üçün!
Oradakı dostlarımçün! Tarımçün, kamanımçün!

Gəl, bu şəhərdən gedək! Dur, buralardan gedək!
Gəl, bu şəhərdən gedək! Dur, buralardan gedək!
Neynirəm Avropanı? Fransanı, İtaliyanı?
Neynirəm mən Londonu? İçərişəhərdən gedək!

Mən güləm, gül üzüm heç zaman solmaz!
Mənim kimi gözəli sevməmək olmaz!
Sən gülsən, gül üzün heç zaman solmaz!
Sənin kimi gözəli sevməmək olmaz!

Bilməm nə oldu qoydu məni getdi sevgilim,
Ağlar gözüylə aşiqi tərk etdi sevgilim!

Qaza bas asta-asta!
İstər şəhərdə trasda,
Ara ver, tüstülə bir yolda siqareti!

Bilməm nə etmişəm yenə yar istəmir məni!
Uymuş rəqibə nazlı nigar istəmir məni!

İstəyirəm hər gün çıxım şəhərə!
Dostlarımla gecəni qatım səhərə,
Beş dəfə olmur, alınır bir kərə...
Atam icazə verməyir... Atam icazə verməyir…