[Bənd 1]
Yanıma gəlmək əvəzinə arada yadıma gəlirsən
Sən məni anlayardın, bircə dəfə dəlirsən
De görüm, haradasan indi, hansı cəhənnəmdəsən?
Hansı cəhənnəmləri cənnətə döndərirsən?
Nə dünyadır, əzizim
İcazəsiz elə bil açıb bir gecə şeytan kilidi
İndi mənə vəfadan danışmaq
Kafirin cənazəsində oxunan Quran kimidir
Tanrı da görmür bizi, neyləsin
O özü də tənhadır axı, onun da öz işləri var
Bu başqa tənhalıqdır, gülüm
Bu tənhalığın pəncəsi var, dırnağı var, dişləri var
Bir də murdar hürməyi var, hürür üzümə it kimi
Durur üzümə məhkəmədə yalançı şahid kimi
Deyərsiz ki, bir var idi: sevirdi Müşfiq kimi
İçirdi Vahid kimi, yazırdı Cavid kimi
[Nəqərat]
Bu, nə dünyadır?
Səni məndən ayıran
Səhradır
Ulduzları sayıram
Tənhadır
Yenə illər, aylar
Fəryadım
Hər yerə yayılar
Dünyadır
Səni məndən ayıran
Səhradır
Ulduzları sayıram
Tənhadır
Yenə illər, aylar
Fəryadım
[Bənd 2]
Üzümə gülmək əvəzinə şəkillərdə gülürsən
Sən məni anlayardın, bir gün hamıya tüpürsən
Görən, haradasan indi, hansı cəhənnəmdəsən?
Hansı cəhənnəmlərin alovunu söndürürsən?
Arada yazırdın mənə
Yazırdın ki, necədir Bakı
Fəvvarələr meydanı
10 ildən də çox keçir
Ayırır indi qatarlar, təyyarələr yolları
(Bu, elə bir tiraddır ki)
Bu, elə bir tiraddır ki
Mən ən dərin şeirlərimi “полка”larda çürüdürəm
“Ən son ümidlər ölür”,-deyib gözlədim səni
Səndən sonra ümidlərimi folqalarda əridirəm
Sən mənim ilk evim idin, sən sonuncu sürgünüm
Həyat qoyur nöqtəni, silir yarıda vergülü
Mənə yaşatdıqlarınla nə mahnılar yazmışam
Heç birində adın yoxdur, sanın yoxdur, sevgilim
[Nəqərat]
Bu, nə dünyadır?
Səni məndən ayıran
Səhradır
Ulduzları sayıram
Tənhadır
Yenə illər, aylar
Fəryadım
Hər yerə yayılar
Dünyadır
Səni məndən ayıran
Səhradır
Ulduzları sayıram
Tənhadır
Yenə illər, aylar
Fəryadım
