Yasemin Mori • Avcı

Avcı yüklü çıktı avına, sırtında kurşunla dolu bi' çanta
Tüfeğini kaldırdı baktı, gözünü menzile dayadı
Ayağında kara botlar, yüreğinde taş parçası
Köpekleri önden saldı, çalıları yara yara yolu aldı

Kaba saba haki bi' yelekle göğsünü korumaya aldı
Orman açıldı kutsal bir armağan gibi
Hırslı ve sersem yürüdü korkunç yaratıklar gibi

Kestane, gürgen, palamut
Altı yaprak, üstü bulut

Dere kıyısında anemonlar
O gün çiçek açmıştı tüm kızlar

Avcı kör topal devam etti
Ne yasa bildiyse ihlal etti
Ne güzel gördüyse heba etti
Bi' de sorma ne havalı pozlar
Menzilde göründü bi' ceylan
Kükredi orman, dağıldı kuşlar
Belki kaydı bi'kaç yıldız
Nefesler tutuldu, uğultu devam etti
Avcı sarıldı tüfeğine ateş etti

Ceylan ürkek, zarif, nazik
Bastı ince bacaklarını toprağa
Varlığı nezaketini yaydı
Tüm orman ona ihsan etti

Kahverengi tonlar, beyaz bi' soluk
Bakışından aktı gitti bi'kaç bin oluk sevda

Kükredi orman, dağıldı kuşlar
Kırmızıya kesildi tüm ağaçlar
Yasa büründü
Bulutlar ağlamaya devam etti
Kızlar şarkı söyledi

Benim senin gibi oğlum yok
Seni ben doğurmadım
Bur'dan canlı çıkış yok
Ava giden avlanır

Benim senin gibi oğlum yok
Seni ben doğurmadım
Bur'dan canlı çıkış yok
Ava giden avlanır