Cem Adrian • Kanatlar

Günü yok, güneşi yok
Kalbimde bir eşi yok
Açılmış kanatları
Yüksekten korkusu yok

Dünü yok, yarını yok
Sorsan hiçbir şeyi yok
Süzülüp gökyüzünde
Düşmekten korkusu yok

Korkuları yendim, bütün sebepleri sendin
Yüreğim zengin, kalamam yolcuyum özgürlük
Tek bir ışık kaldı fakat onu bile söndürdük
Yola düşmeden önce son bir öpücük

Rüzgâr beni öne esiyor
Kanatlarım açık hayat beni deniyor
İçimdeki ses bana güven veriyor
O da beni seviyor, beni çekiyor

O da beni seviyor
O da beni seviyor
Nerde sevda?
Ömrümün sonunda

Günü yok, güneşi yok
Kalbimdе bir eşi yok
Açılmış kanatları
Yüksekten korkusu yok

Dünü yok, yarını yok
Sorsan hiçbir şеyi yok
Süzülüp gökyüzünde
Düşmekten korkusu yok

Geceleri gökyüzünde (gökyüzünde)
Gözyaşları akıyor (akıyor)
Aynı kar gibi düştü (düştü)
Geçmiş arkada (geçmiş arkada)
Umutlarım uçuyor havada (uçuyor havada)
Sensiz kalamam dedin
Bıraktığın yaralar çok derin

Kanatlar açılmış
Düşmekten korkmuyor
Kaderi yazılı
Yüksekten korkusu yok

Günü yok, güneşi yok
Kalbimde bir eşi yok
Açılmış kanatları
Yüksekten korkusu yok

Dünü yok, yarını yok
Sorsan hiçbir şeyi yok
Süzülüp gökyüzünde
Düşmekten korkusu yok (korkusu yok)
(Beni patlatıyor)