Eón - Şah Mat

(Eón ses ver)

Şah!
Azdan az, çoktan çok gider
Mat!
Sermayesi günün neşe, keder
Dindirir zaman sancım geçer
Hezeyanları saldım gider
Toparlanın bu günde biter

Unutulmuş bir beyne erişmek gibiydi sözlerin gelişimi
Tek taraflı çıkarım, çıkarsız kapıdan
Sürekli içtendi serzenişlerim
Yıprandırılmış halimi gör bak
Yıllanmış gözlerime sürmelik
Salaş bir evin ruhuyla dansım
Çocukluğum gibi bakir ve altın
Özü bir sözü bir kendiydi deli
Ateşte günahım, yağışta gözyaşım
Geceden gündüze, bir yudum neşem
Dünyama dair her bir kareside, her bir resmide, her zerreside ezberimde
Yavaştan uzuyor benliğim
Yine durmadan yazıyorum düşüncemi
Tam yeri değil, evet beklemeli
Pat diye harcıyoruz hemen hemen her şeyi
Terse dönerken merhametim iyi
Efkarım susar, bendeki sesi
Kal yanımda, korkun dinsin geri
Kulağıma söyle, söyle iyi mi?

Şah!
Azdan az, çoktan çok gider
Mat!
Sermayesi günün neşe, keder
Dindirir zaman sancım geçer
Hezeyanları saldım gider
Toparlanın bu günde biter

Yaşamak için nefesim yeterlidir
Gereksiz endişe lanete esir
Öfkeme takılan başka bir mevzu
Aklımdan kısa, aklımdan kaçar
Azdım kazılan derin çukuruna
Yatar, kalkarım rüyadan günaha
Parçaladım kusurun damarlarını
Kanımca toparladım ön yargımı
Az biraz sakin ruh halim
Meltem eser, rüzgar son saatim
Niyetimin hakkı, gözümde saklı
Ama bir düşün, neydi merakın?
Politik cümleden açılır, gerçek
Rahatsız olurken halleri gerzek
Su damlası kadar vicdanı eksik
Karanlığım koyu, ışığımsa keskin
Bilirim, nasıldır eski
Unutmam ama, söz etmem bil ki
Gidemem, gerek mi sanki?
Tutamam kendimi dahi.
Gürültü patırtı eksilmez hani
Sessiz kahkahayla gülsek mi
Kapanır perde, kararır sahnem
Eyvallah çeker uykucu neşem

Şah!
Azdan az, çoktan çok gider
Mat!
Sermayesi günün neşe, keder
Dindirir zaman sancım geçer
Hezeyanları saldım gider
Toparlanın bu günde biter