Islama Abdullayeva • Son Anə Yetirdi

Vəslin həvəsi ömrümü son ana yetirdi
Hicran qəminin xəncərini qana yetirdi
Karvansaradır qəmli eşq könül yolunda
Bu dərd yatağı karvanı karvana yetirdi
Ömrün gəmisi ruzigarın dalğalarında
Tufansız ötüb gör necə ümmanə yetirdi
Tordan qurtaran quş ki, qayıtmaz tora bir də
Keçmiş ömrü kim yenidən canə yetirdi?
Bilsən niyə biz bilməmişik qədrini vəslin!
Çünki bizi bəxt qəflətən ehsana yetirdi